Pokrzywa od dawna wykorzystywana jest w medycynie naturalnej.
Na przednówku z pokrzywy gotowano kiedyś zupę.
Dzisiaj gospodynie dodają do karmy dla zwierząt jej posiekane drobno liście.
Medycyna ludowa zaleca,
żeby przy wiosennym zmęczeniu pić co dzień na wzmocnienie sok ze świeżo zerwanych pokrzyw.
Kurację tę warto stosować również latem,
a zimą dobrze jest popijać herbatkę przyrządzoną z pokrzywy suszonej.
Ta niepozorna roślina ma właściwości moczopędne,
niezastąpione w leczeniu kamicy nerkowej
i innych schorzeń układu moczowego.
Wspomaga wydalanie z organizmu szkodliwych substancji,
np. złogów kwasu moczowego. Równocześnie przeciwdziała zatrzymywaniu płynów w organizmie.
W medycynie naturalnej wyciąg z liści pokrzywy stosuje się
w łagodnych stanach zapalnych dróg moczowych,
zbyt skąpym wydalaniu moczu, a pomocniczo w kamicy moczowej i artretyzmu,
chorobach reumatycznych oraz niektórych chorobach skóry, zwłaszcza wieku młodzieńczego.
Picie naparów lub dodawanie świeżych listków młodej pokrzywy
do sałatek ułatwia przemianę materii i wzmaga apetyt.
Związki w niej zawarte oczyszczają układ trawienny,
a także korzystnie wpływają na pracę trzustki, wątroby i żołądka.
Pokrzywę stosuje się w chorobach wątroby i przewodu pokarmowego,
nieżytach żołądka i jelit, a także przy biegunkach.
Wpływa korzystnie na produkcję czerwonych krwinek,
co przydaje się w leczeniu anemii i przy osłabieniu.
Jako jeden z nielicznych surowców zielarskich pokrzywa obniża poziom cukru we krwi
i w niewielkim stopniu także ciśnienie tętnicze.
Ze względu na właściwości bakteriobójcze stosuje się przemywanie
i okłady z liści pokrzywy w leczeniu schorzeń skórnych,
ropni, czyraków, trądziku, guzków, stanów zapalnych pochwy oraz stanów zapalnych mięśni.
Ekstrakt z pokrzywy jest też doskonałą, odkażającą płukanką do jamy ustnej.
Można również masować skórę głowy pokrzywowym naparem.
To nie tylko zmniejsza napięcie mięśni i poprawia krążenie,
ale jednocześnie działa leczniczo w chorobach skóry głowy,
przy łupieżu i łojotoku, przy wypadaniu włosów.
Sezon na pokrzywę kończy się w momencie, kiedy roślina zaczyna kwitnąć.
Jeśli chcesz przez wiele miesięcy cieszyć się
korzyściami jakie daje napar z pokrzywy, możesz wysuszyć jej młode listki.
Zbiory pokrzywy rozpoczynają się, kiedy jej liście są już dobrze wykształcone.
Najwięcej właściwości leczniczych mają młode listki.
Najczęściej okres zrywania ogranicza się do miesięcy wiosennych: kwietnia i maja.
Chroniąc się przed poparzeniem możemy ściąć całe pędy i pozostawić je aż zwiędną,
tracąc nieprzyjemne właściwości parzące.
Ważne jest, żeby każdy listek zrywać oddzielnie i uważać,
żeby się ze sobą nie posklejały.
Pamiętaj, żeby nie zrywać pokrzywy przy drogach i w miejscach,
w których są narażone na zanieczyszczenia, A przed suszeniem dokładnie umyj zioło.
Pokrzywę suszymy bardzo szybko po zerwaniu,
rozkładając listki na papierze lub siatce.
Pozostawiamy ją w przewiewnym i zaciemnionym miejscu,
gdyż większość roślin leczniczych narażone na działanie słońca
podczas suszenia tracą swoje walory lecznicze i smakowe.
Można suszyć pokrzywę w piekarniku. Temperatura suszenia nie powinna wtedy przekraczać 35 stopni,
a drzwiczki piekarnika pozostawiamy otwarte przez cały czas.
Po wysuszeniu listki powinny być ciemnozielone z wyraźnie widoczną siatką białych żyłek.
Zbrązowiałe liście świadczą o tym, że zioło suszone było zbyt długo lub w nieodpowiednich warunkach.
Jeśli nie masz pewności, czy możesz już pakować zioła, sprawdź, czy listki kruszą się w palcach.
Wysuszone liście pachną gorzkawo, a ich smak jest lekko słony.
Odwar z liści pokrzywy.
Dwie łyżki ziół zalewa się dwoma szklankami gorącej wody
i gotuje na małym ogniu pod przykryciem przez 5 minut.
Odstawia na 10 minut, przecedza i przelewa do termosu.
Pijemy po pół szklanki odwaru 2-3 razy dziennie.
Smacznego i na zdrowie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz